Eind maart had ik besloten dat ik misschien wel als MBB’er in Zwitserland zou willen werken.
Na een mail gestuurd te hebben naar IRIS medical employment kreeg ik al snel een uitnodiging om langs te komen voor een gesprek in Den Haag. Tijdens dit gesprek kwamen er verschillende zaken aan bod, veel praktische zaken maar ook waar ik naar op zoek was, wat voor ziekenhuis bij mij past.
Het werd al snel duidelijk dat ik het beste in een wat kleiner, persoonlijk ziekenhuis kan werken. Hierbij werden een aantal plaatsen in Zwitserland genoemd welke wel goed bij mij zouden kunnen passen. Bern leek me wel wat, niet al te groot en een prachtige stad!
Na het gesprek ging ik met een goed gevoel weer weg, ik wist nu zeker dat ik in Zwitserland zou willen werken. In de dagen erna begon ik aan mijn planning, ik moest, met behulp van IRIS medical, nog een duits-talig CV schrijven en ook zou ik een talencursus in Berlijn volgen.
Een maand na het gesprek zat ik 2 weken in Duitsland voor de cursus. Ik verbleef bij een gastgezin, zo’n 20 minuten van de locatie waar ik 5 dagen in de week les had. De vrouw bij wie ik verbleef was zeer vriendelijk en heeft me veel van Berlijn laten zien. Doordeweeks volgde ik van 09:00 tot 12:15 les in een groep met mensen uit verschillende landen. Het was soms erg vermoeiend om alleen maar Duits te spreken, maar na een week was ik daar gelukkig al aan gewend en merkte ik ook dat ik vorderingen boekte. Nadat de twee weken voorbij waren ben ik eerst 2 dagen weer terug naar Nederland gegaan en daarna ben ik naar Zwitserland gevlogen.
Ik kon meelopen in twee ziekenhuizen in Bern.
( Het eerste ziekenhuis in Bern, waar ik uiteindelijk ook nu werk)
Het ziekenhuis waar ik de eerste dag zou meelopen had een hotelkamer geregeld waarin ik voor 2 nachten kon verblijven. Dat was echt perfect geregeld, dicht bij het ziekenhuis, zodat ik niet ver meer hoefde te reizen en mooi op tijd kwam voor mijn eerste dag. Toen ik aankwam op de afdeling werd ik al snel begroet door een Nederlandse medewerkster. Dat was erg fijn, want het maakte me wat minder zenuwachtig. Ook werd ik door een half-Nederlandse medewerkster rondgeleid. Het was een ziekenhuis op een prachtige locatie, met een leuk team. Ik kreeg er al snel een goed gevoel bij en zag me hier wel werken. Mensen waren erg vriendelijk en ik voelde me welkom. Nadat de rondleiding voorbij was had ik ook nog een sollicitatie, waar ik eigenlijk heel zenuwachtig voor was, maar achteraf viel het ontzettend mee. Ik wist hierna meteen dat ik graag in dit ziekenhuis zou willen werken! Ik heb toen ook besloten om niet meer bij het tweede ziekenhuis langs te gaan.
Een maand na deze meeloopdag kon ik in dit ziekenhuis aan de slag als MBB’er. De eerste twee weken waren erg lastig met de taal omdat het totaal niet lijkt op de Duitse taal die ik geleerd heb. Gelukkig gaat dat erg snel en gaat het nu, na een maand, al veel beter met de taal. Ook krijg je in het begin al de mogelijkheid om erg veel te doen, dat is een groot pluspunt. Echter is het niet altijd even makkelijk, soms wil ik echt wel graag weer terug naar Nederland, maar dan bedenk ik me ‘alle begin is moeilijk’. Het scheelt wel veel dat ik collega’s heb met wie ik Nederlands kan spreken. Ook is het erg leuk dat er nog een nieuwe Nederlandse collega bijkomt! Toen ik hier anderhalve week werkte kwam er weer een Nederlandse MBB’er meelopen op de afdeling. Dat klikte prima met het team en na werktijd hebben we ook gezamenlijk nog wat gedronken. Het was dan ook erg leuk om te horen dat ze ook de keuze heeft gemaakt om ons ziekenhuis te komen werken.
Met een collega op de rivier.
Ik vind het fantastisch wat er allemaal voor me geregeld is door Frans van IRIS medical employment. Ik weet zeker dat ik bij het juiste ziekenhuis ben terecht gekomen en dat ik goed voorbereid naar Zwitserland ben gegaan. Ik kan iedereen aanraden om ook contact op te nemen en een gesprek aan te gaan.
Groeten van Inez!
©2024 IRIS medical employment - disclaimer | Privacy Statement & Cookieverklaring | inloggen